Hier in huis veranderd nog al eens wat. Niet zozeer hele grote veranderingen maar meer wat rondschuiven met allemaal mooie dingetjes. Dan staat het weer hier en dan weer daar, ja, je moet toch bezig blijven!
Hier zie je dus mijn roze hoekje, met een mooie begonia, het roze handwerkdametje en nog een schattig roze kindernaaidoosje uit de verzameling.
Het blijft vast wel staan tot de begonia is uitgebloeid en dan verzinnen we weer iets anders!
Het speldenkussentje wat je hier ziet komt uit Pau in Frankrijk. Het is daar in vroeger tijden eens gekocht door iemand en als souvenir meegenomen. Zo vind je ze tegenwoordig niet meer!
Van het scharenmapje mist het slotje en het klepje zit jammer genoeg los, maar ik vind het nog steeds erg mooi, het is gewoon gebruikt, zoals het hoort!
De buitenkant is van zwart leer en de binnenkant is bekleed met rood fluweel. Er zitten nog twee mooie metalen schaartjes in. Wat maakten ze vroeger toch mooie dingen ….
Nou ja, dan toch maar weer een Gütermann kastje! Deze keer is de voorkant van de laatjes van glas. Ik heb het vage vermoeden dat niet alle laatjes origineel zijn, of beter gezegd, dat er eigenlijk maar eentje van oudsher bij het kastje hoort.
De handgreepjes zijn ook nieuw, dus ook voor dit kastje moet ik op zoek naar nieuwe oude handgreepjes.
De mevrouw waar ik dit kastje ging halen had nog meer handwerkspulletjes waarvan ik toch nog een paar heb meegenomen.
Deze kluwenhouder kon ik dus bijvoorbeeld niet laten liggen. Het schijnt dat je hem bij bijvoorbeeld haken, om je arm kunt doen en zo het kluwentje garen altijd bij je hebt. Lijkt me handig!
Ook dit speldenkussen / garenhoudertje had ze nog staan en dat vond ik toch ook wel erg leuk. De vulling van het speldenkussentje was bijna helemaal vergaan, maar ik kon gelukkig het bovenste houten bolletje eraf halen en zo het kussentje weer wat opvullen. Ik was nog van plan om het kussentje nieuw te maken, maar ik vind het stofje wat erop zit toch wel erg schattig. Dus eerst maar even laten zo!
Aaah, nou gossie…. wat is dit nu voor lief klein meisje? Eh …. nou eerlijk gezegd heb ik geen idee en weet ik helemaal niks over haar.
Ik weet alleen dat ze klein is, ongeveer 6cm en dat de boomstronk waar ze naast staat een speldenkussentje is. Haar voorkant is heel mooi beschilderd maar de achterkant van het beeldje is helemaal wit gelaten ….
Ze kijkt een beetje eigenwijs, maar dat moet misschien wel als je zo klein bent, en ze heeft een rood tasje in haar hand. Ik dacht eerst even dat het roodkapje was, die haar rode kapje even heeft afgezet, maar het is echt een tasje.
Om je nog even een idee te geven van hoe klein ze is, heb ik een pinda naast haar gelegd.
Wie kan Nederland aanwijzen op deze mooie ovale globe? Ik zou het knap vinden…
Is het niet leuk, een speldenkussen in de vorm van een globe!
Hij is ongeveer 12cm hoog en is gemaakt van koperkleurig metaal. De globe zelf is van zwart fluweel en niet meer helemaal rond ….
Op de voet zit een vingerhoedje en de voet zelf is een rolmaatje. Jammer genoeg verder geen gegevens kunnen vinden, maar het lijkt me wel een oudje.
Afgelopen weekend zijn we lekker een paar dagen naar België geweest en wat hadden we nog geweldig weer!
Twee jaar geleden zijn we voor het eerst naar de antiekmarkt in Tongeren geweest en dat was zeker voor herhaling vatbaar. Het huisje wat we toen huurden was dit weekend ook nog vrij, dus meteen besproken. Het is een gedeelte van een boerenhoeve “De Heurwinning” en ligt in een klein dorpje vlakbij Tongeren. Er zijn schaapjes, kippen en konijnen die hun hele huis laten verzakken door het gaten graven, wat ze zo te zien graag doen.
De omgeving is mooi landelijk en glooiend. Het is heerlijk om daar wat rond te rijden en zo nu en dan even lekker te genieten van de mooie natuur.
En dan is het zondagochtend en is het tijd voor de antiekmarkt. De markt is iedere zondag van 6 uur ‘s ochtends tot 1 uur ‘s middags.
Door de hele stad staan verkopers en dan zijn er ook nog twee hallen, ook vol antiek! Dit is ongeveer hoe mijn hemel er uitziet
En tussen al deze mooie spulletjes vond ik ook nog een paar dingen voor mijn verzameling.
Een mooi reisspeldenkussentje, hij lijkt op deze en deze alleen is het materiaal veel lichter en dunner. Aan de binnenkant van het deksel zit een spiegeltje, maar verder geen inhoud meer. Het andere speldenkussen heeft een klem voor bijvoorbeeld de armleuning van een stoel.
Ook vond ik nog een klein reissetje, compleet met klosjes garen en naalden. En een schattig klein rolmaatje kon ik ook niet weerstaan.
Al met al een heerlijk weekendje!
Ik heb mezelf op een heel mooi cadeautje getrakteerd en wel het boek “Needlework Tools and Accessories” van Kay Sullivan.
Ik was dit boek al een paar keer op een beurs tegen gekomen en was er helemaal weg van, alleen de prijs hield me tegen. Maar daar ben ik nu maar overheen gestapt en heb het bij Bol besteld.
Ik ben natuurlijk nog lang niet helemaal door het hele boek heen, maar één van de eerste dingen die ik zag bij het bladeren, was “mijn” schilderijtje!
Verder staan er ontzettend veel hele mooie, maar ook hele dure spulletjes in van bijvoorbeeld zilver of een ander edelmetaal.
Maar toch vond ik nog iets uit mijn eigen verzameling, het bruinkolen blikje. Nu weet ik dus ook dat het uit het begin van de 20ste eeuw komt.
Mijn blikje ziet er iets gebruikter uit, maar dat mag de pret niet drukken. Het is erg leuk om iets van mijn verzameling terug te vinden in zo’n mooi boek.
Na mijn berichtje, gister, over kleine Pinokkio, kreeg ik een paar reacties over waar het hoedje nu voor zou kunnen dienen. Het is te dik om een klosje geren op te zetten en zoals je op de foto kunt zien, is het gaatje te klein voor een schaartje.
En toen ik zo zat te bedenken wat je nu toch eigenlijk nog meer aan naaihulpjes kwijt zou kunnen op Pinokkio schoot het me ineens te binnen. STOM! ….. een vingerhoedje natuurlijk! Wat kan een mens toch dom zijn ….
Staat hem goed hé!
Nu nog even een geweldige boekentip.
Het boek “Eten Bidden Beminnen” van Elizabeth Gilbert heb ik net uit en ik vond het fantastisch. Het is zeker één van mijn All Time Favorites. Ten eerste is natuurlijk het verhaal geweldig. Zo nu en dan zo herkenbaar dat de tranen je in de ogen springen en bij vlagen zo grappig geschreven dat je hardop in de lach schiet.
Ten tweede is de manier waarop ze schrijft heel mooi en pakkend.
Hier een foto (klik) van de achterkant van het boek zodat je zelf kunt lezen waar het over gaat. Heerlijk boek om te lezen en eigenlijk jammer dat ik het uit heb. Iedere keer als ik het zie liggen, geeft het me weer een goed gevoel.
In het boek zie je nog net de boekenlegger die ik gister gemaakt heb. Ik ben vaak in meerder boeken tegelijk bezig en dan zijn een paar extra boekenleggers nooit weg. Het lapje voor de voorkant heb ik laatst met nog meer leuke stofjes via internet besteld, de achterkant is een lapje bewerkt vilt wat ik vorig jaar bij “Handig Handje” in België kocht en dan nog een paar mooie oude knoopjes en een stukje kant. Dit alles gecombineerd met een stukje dubbelzijdig plakvlies en klaar is Kees!
Ik noem hem maar Pinokkio, dit kleine houten mannetje en volgens mij vindt hij het wel goed.
In z’n handjes heeft hij een speldenkussentje en uit z’n rug komt een meetlintje. En ik heb het idee dat z’n hoedje ook nog wel eens ergens voor gediend kan hebben, maar waarvoor…?
Verder blijft alles rond dit mannetje een groot geheim en kan ik dus niks anders doen dan nog maar een fotootje plaatsen van z’n lieve gezichtje…
Het handwerkdametje uit dit berichtje heeft een vriendinnetje gekregen, is dat even gezellig! Het is een klein roze dametje van dof porselein. Ze heeft op haar hoedje ook een speldenkussen en in haar handjes houdt ze een klosje garen. En net als het andere dametje heeft ook zij op haar rug een mandje waar een schaartje in kan.
De dametjes hebben het heel gezellig met z’n tweetjes en staan lekker te keuvelen over naaldjes en klosjes en schaartjes en speldjes. Heerlijk toch, ik wou dat ik dat de hele dag kon doen …
